افکار عمومی در فرهنگ علوم اجتماعی این‌گونه تعریف‌شده: افکار عمومی عبارت است از مجموع عقاید، دیدگاه‌ها و گرایش‌های بخش بزرگی از جامعه، پیرامون یک موضوع در یک‌زمان معین و یا افکار عمومی مجموعه‌ای از عقاید شخصی، در مورد یک امر مربوط به شرایط زیست گروهی است. انجمن جهانی تحقیق افکار عمومی این تعریف را ارائه کرده: افکار عمومی مجموعه عقایدی است که افراد درباره آن موضوع، دارای منافع و علایق می‌باشند.
تاریخ افکار عمومی بسیار قدیمی است. ابداع این مفهوم را به ژان ژاک رسو نسبت می‌دهند. اصطلاح افکار عمومی (public opinion) به معنای امروزی نخستین بار توسط «ژاک نکه» وزیر دارایی لویی شانزدهم، در آغاز انقلاب فرانسه مطرح‌شده است. او این ترکیب را به‌منظور بازگو کردن علت رویگردانی سرمایه‌گذاران از بورس پاریس به‌کاربرده است.
پیدایش افکار عمومی با نظام‌های دمکراتیک پارلمانی، توزیع گسترده سواد و پیدایش رسانه‌ها پیوند بسیار نزدیکی دارد و با توسعه این سه، افکار عمومی نیز بیشتر موردتوجه واقع می‌شود. نخستین اندیشه‌ها و تحلیل‌های علمی درباره موضوع افکار عمومی، در پایان قرن نوزدهم (1901 م) به گابریل تارد فرانسوی تعلق داشته که در کتاب خود با عنوان «افکار و توده» رابطه میان پیدایش عموم و خبرنگاری را از یک‌سو و پیدایش افکار عمومی را از سوی دیگر به تحلیل کشید.
برای مطالعه ادامه محتوا فایل زیر را دانلود کنید.
