بازاریابی

هر کارمندی ممکن است مرتکب خطا شود، اما خطای فروشندگان از بقیه کارمندان خطرناک‌تر است، چون فروشندگان با مهم‌ترین دارایی یک شرکت، یعنی با مشتریان آن سروکار دارند، برای همین، شرکت‌های حرفه‌ای همیشه سعی می‌کنند جلوی خطای فروشندگانشان را بگیرند، ولی شرکت‌های معمولی هیچ آشنایی با خطاهایی که فروشندگانشان ممکن است مرتکب بشوند، ندارند.   […]

جب بلانت در کتاب «هوش فروش» خود می‌نویسد: سرعت‌بالای تغییرات و پیچیدگی بازارهای امروزی، ضرورت استخدام فروشندگان باهوش را روزبه‌روز افزایش می‌دهد؛ اما نکته مهمی که باید به آن توجه کنیم این است که فروشنده باهوش، لزوماً یک فروشنده موفق نیست. درست است که فروشندگان باهوش: کنجکاو هستند، اطلاعات جدید را به‌سرعت جذب می‌کنند، سریع‌تر

این احساسات ممکن است محصول، برند، یا کل شرکت را در بربگیرند که مخصوصاً در بازارهای مصرفی اهمیت دارند، جایی که افراد دامنه وسیعی از انگیزه‌ها رادارند. بعضی از محصولاتی که مشتریان می‌خرند، مطلوبیت ذاتی برای آن‌ها دارند و برخی دیگر ندارند. برخی به خاطر چشم و هم‌چشمی ضرورت می‌یابند، ولی بعضی دیگر ولخرجی‌هایی هستند

مشتریانِ امروزی، کاملاً آگاه هستند و می‌دانند که چه انتظاراتی باید داشته باشند. تعداد مشتریان کسب‌وکار شما با معرفی محصولات جدید یا ورود به سایر بازارها، بیشتر می‌شوند و شما هم باید به‌طور هم‌زمان، سیستم‌های مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) خود را توسعه بدهید. نکات زیر، شاخص‌هایی را معرفی می‌کند که نشان می‌دهد روش‌هایی که

همه ما به سه واژه «فروش»، «بازاریابی» و «توسعه کسب‌وکار» آشنا هستیم و به‌احتمال‌زیاد واحدهایی را در شرکتمان برای انجام این وظایف داریم؛ اما این سه وظیفه چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند و چرا باید از هم جدا باشند؟ فروش به معنای ساده یعنی ملاقات با مشتری بالقوه، معرفی محصول به او، پاسخ به سؤالات