تئودور لِویت، استاد مشهور بازاریابی در دانشگاه هاروارد، در مقاله بسیار ارزشمند خود به نام «نزدیکبینی بازاریابی» مینویسد:
دلیل اصلیای که رشد یک کسب و کار را به مخاطره میاندازد یا کُند و متوقف میکند، اشباع شدن بازار یا عدم عرضه محصول متمایز یا نداشتن منابع کافی نیست، اشتباهات مدیریت آن کسب و کار است.
برای مثال، شرکتهای راهآهن زمانی موتور محرکۀ اقتصاد جهان و سودآورترین کسب و کارها بودند، ولی امروزه، با چالشهای متعددی مواجهاند.
دلیل کاهش رشد شرکتهای راهآهن، کاهش نیاز به حمل مسافر یا بار نیست، چون این نیاز روز به روز افزایش مییابد.
دلیل اصلی شکست شرکتهای راهآهن این است که امروزه، نیاز به حمل و نقل، با محصولات بهتری مثل خودرو، کامیون، هواپیما و کشتی برآورده میشود.
شرکتهای راهآهن با این تصور اشتباه که شرکتهای خودروسازی، خطوط هوایی و شرکتهای کشتیرانی، رقبای ما نیستند، از آنها غافل شدند و به آنها اجازه دادند تا مشتریانشان را بربایند.
اشتباه بزرگ شرکتهای راهآهن این بود که کسب و کارشان را به جای حمل و نقل، مدیریت خطوط راهآهن تعریف کردند. شرکتهای راهآهن به عوض این که حمل و نقلگرا باشند، راهآهنگرا بودند. یا به عبارتی دیگر، به جای این که مشتریگرا باشند، محصولگرا بودند و در نتیجه، دچار بیماری نزدیکبینی بازاریابی شدند.
بنابراین، جدی نگرفتن محصولاتی که میتوانند جانشین محصول ما بشوند، اصلیترین دلیل شکست کسب و کارهای مختلف و حتی بسیار بزرگ و ثروتمند است.